snutki: Co z tymi informatorami? [Karolina]

Badań nad snutkami golińskimi dzień piąty. Lista informatorów nieuchronnie staje się coraz krótsza, co raczej świadczy dobrze o naszej ekipie – od samego początku zabraliśmy się do roboty. Dlatego też dzisiejsze poszukiwania rozmówcy w Golinie niestety nie udały się tak, jak z Basią planowałyśmy. Wszystkie snujące panie zostały już „przepytane”. Całkiem przypadkiem, kiedy niczym Sherlock Holmes namierzałyśmy domostwo jednej z niewielu pozostałych informatorek natrafiłyśmy na córkę zmarłej niedawno pani haftującej snutki. Niestety nie zgodziła się ona nawet na kilka minut rozmowy. W trzech słowach opowiedziała nam swoją antypatię do snutek, spowodowaną najprawdopodobniej innymi zainteresowaniami w wieku nastoletnim, kiedy to „zmuszano ją do haftowania”. Nie ma się jednak co załamywać – podobno brak informacji… również jest informacją.

A poniżej fragment wiersza poświęconego snutce, jaki udostępniła nam jedna z informatorek:

„Snutka golińska” - Teresa Jarzyniak (Golina 1972)

(fragment)

Jest mała snutka piękna i biała

z której jest dumna Golina cała,

która nas wszystkich chwałą okrywa

gdy swoją piękność rodzimą odkrywa.